کاهش فجیع ارزش پول ملی ایران.
دهه 90 خورشیدی را می‌توان رکورددار افزایش بهای ارز و کاهش ارزش پول ملی ایران دانست.
در شرایط اقتصادی کنونی کاهش ارزش پول ملی به کاهش حجم صادرات وایجاد رکود بیشتر در بخش تولید منتهی خواهد شد.
با ادامه روند کاهش ارزش پول ملی بسیاری تلاش می‌کنند با خروج سرمایه‌های خود از کشور از کاهش ارزش آن جلوگیری کنند.
در بند «ب» ماده ۱۰ قانون پولی و بانکی < رژیم آخوندی > در ایران آمده است: «هدف بانک مرکزی <رژیم> اسلامی ایران حفظ ارزش پول و موازنه پرداخت‌ها و تسهیل مبادلات بازرگانی و کمک به رشد اقتصادی کشور است.»
دهه 90 خورشیدی را می‌توان رکورددار افزایش بهای ارز و کاهش ارزش پول ملی ایران دانست.
در شرایط اقتصادی کنونی کاهش ارزش پول ملی به کاهش حجم صادرات وایجاد رکود بیشتر در بخش تولید منتهی خواهد شد.
با ادامه روند کاهش ارزش پول ملی بسیاری تلاش می‌کنند با خروج سرمایه‌های خود از کشور از کاهش ارزش آن جلوگیری کنند.
در بند «ب» ماده ۱۰ قانون پولی و بانکی < رژیم آخوندی > در ایران آمده است: «هدف بانک مرکزی <رژیم> اسلامی ایران حفظ ارزش پول و موازنه پرداخت‌ها و تسهیل مبادلات بازرگانی و کمک به رشد اقتصادی کشور است.»
خارج کردن سرمایه از کشور که بخش مهمی از آن اتفاقا توسط نهادها و افراد وابسته به حکومت صورت می‌گیرد به نوبه‌ی خود به تشدید رکود، افزایش تورم و در نتیجه کاهش بیشتر ارزش پول ملی منتهی می‌شود.
این قانون و قوانین دیگر پولی و بانکی « رژیم » اسلامی در حالی روی کاغذ بر حفظ ارزش پولی تاکید می‌کنند که عملکرد « رژیم » در این رابطه نیز مانند بسیاری موارد دیگر مردود بوده و نه تنها نظام پولی و بانکی نتوانسته ارزش پول ملی را حفظ کند بلکه آن را به طرزی فجیع کاهش داده است.
کاهش ارزش پول ملی ایران به عنوان روندی ثابت در چهار دهه گذشته همواره ادامه داشته اما در سال‌ها و مقاطع مختلف شتاب آن متغیر بوده است.
معمولا برای تعیین ارزش پول ملی یک کشور ضریب تبدیل آن به ارزهای دیگر به ویژه ارزهای برتر مانند دلار، یورو، پوند و ین محاسبه و تعیین می‌شود.
این در حالیست که با توجه به اینکه اقتصاد ایران بر پایه فروش و صادرات نفت به دیگر کشورها و دریافت دلار پیش می‌رود در نتیجه اصولاً نوسان قیمت دلار در ایران مهمترین عامل در تعیین ارزش پول ملی کشور است.
این قانون و قوانین دیگر پولی و بانکی « رژیم » اسلامی در حالی روی کاغذ بر حفظ ارزش پولی تاکید می‌کنند که عملکرد « رژیم » در این رابطه نیز مانند بسیاری موارد دیگر مردود بوده و نه تنها نظام پولی و بانکی نتوانسته ارزش پول ملی را حفظ کند بلکه آن را به طرزی فجیع کاهش داده است.
کاهش ارزش پول ملی ایران به عنوان روندی ثابت در چهار دهه گذشته همواره ادامه داشته اما در سال‌ها و مقاطع مختلف شتاب آن متغیر بوده است.
معمولا برای تعیین ارزش پول ملی یک کشور ضریب تبدیل آن به ارزهای دیگر به ویژه ارزهای برتر مانند دلار، یورو، پوند و ین محاسبه و تعیین می‌شود.
این در حالیست که با توجه به اینکه اقتصاد ایران بر پایه فروش و صادرات نفت به دیگر کشورها و دریافت دلار پیش می‌رود در نتیجه اصولاً نوسان قیمت دلار در ایران مهمترین عامل در تعیین ارزش پول ملی کشور است.
به این ترتیب مشخص است از دلار ۷ تومانی در سال ۵۷ تا دلار ۷۰۰۰ تومانی در سال ۹۷ ارزش پول ملی ایران به چه شکل فجیعی کاهش یافته است.
کارشناسان معتقدند دهه ۹۰ خورشیدی را می‌توان رکورد دار افزایش بهای ارز و کاهش ارزش پول ملی در ایران<آخوندی> دانست.
کارشناسان معتقدند دهه ۹۰ خورشیدی را می‌توان رکورد دار افزایش بهای ارز و کاهش ارزش پول ملی در ایران<آخوندی> دانست.
در سال ۹۰ و با وضع تحریم‌های شدید اقتصادی علیه ایران« آخوندی »، صادرات نفت به شدت کاهش یافت و تبادلات دلاری ایران مورد تحریم قرار گرفت.
تنها در همان سال قیمت دلار در برابر ریال افزایشی ۱۱۶٫۵درصدی داشت و ارزش سرمایه مردم ایران در آن دوران نصف شد؛ بسیاری ورشکسته شدند و رکود عمیقی بر اقتصاد ایران سایه افکند.
*کوتاه شده از: kayhan.london