وضع به گونه‌ای شده است که بسیاری از غذاهای ساده‌ای که مردم در گذشته برای آن اخ و پیف می‌کردند، لاکچری شده است و از درسترس بخشی از مردم خارج.
نان را هم می‌خواهند گران کنند. رئیس اتحادیه نانوایان سنتی تهران می‌گوید که پیشنهاد آنها گرانی 70 درصدی نان است که البته کارگروه استانداری«آخوندی» تهران با افزایش 35 درصدی موافقت کرده است.
افزایش قیمت در ایران«آخوندی» عجیب نیست و چشمان مردم با دیدن کاهش قیمت از حدقه بیرون می‌زند. اگر یک روز قیمت‌ها بالا نرود، ناراحت میشویم و فکر می‌کنیم چه اتفاقی افتاده که مثلا قیمت شیر برای یک روز ثابت مانده است!.
مثلا اصلا برای ما عجیب نیست که موز یکدفعه می‌شود 40 هزار تومان یا اصلا تعجب نمی‌کنیم که نایب رئیس اتحادیه باغداران «آخوندی» تهران در پی گرانی موز به مردم توصیه کند که به جای موز سیب بخورند که خاصیت بیشتری هم دارد!.
پدر و مادرها می‌توانند به بچه‌ی خود سیب بدهند اگر او پرسید بگویید:« موزه موز !»
نان البته موز نیست که بشود با سیب عوض کرد. نان قوت غالب مردم است و بسیاری با همین نان شکم خود را در روزگار گرانی پُر می‌کنند.
وضع به گونه‌ای شده است که بسیاری از غذاهای ساده‌ای که مردم در گذشته برای آن اَخ و پیف می‌کردند و اصلا خوردن آنها را جز وعده‌های روزانه به حساب نمی آوردند، لاکچری شده است و از درسترس بخشی از مردم خارج.
برای مثال، املت همیشه غذایی در دسترس بود که مادرها در اوقاتی که وقت پختن غذا نداشتند به آن پناه می‌بردند. حالا اما همین املت با گرانی گوجه و تخم مرغ و حالا احتمالا نان برای برخی خانواده‌ها تبدیل به افسانه می‌شود!.
دولت«آخوندی» می‌تواند امتیازهایی را به نانوایی‌ها بدهد و در ازای آن قیمت نان را ثابت نگه دارد. البته بماند که برخی از نانوایی‌ها از همین حالا قیمت نان را گران کرده‌اند.
انتظار زیادی هم نیست. باید به فکر قشر ضعیف جامعه بود« بعله!» . این بخش از جامعه وقتی از خواب بیدار می‌شود به فکر نان شب است و وقتی به خواب می‌رود و به فکر غذای ظهر. سقف آرزوی این جماعت همین است. حالا روا نیست این را هم از آنها دریغ کنیم !.
پدر و مادرها می‌توانند به بچه‌ی خود سیب بدهند اگر او پرسید بگویید:« موزه موز !»
نان البته موز نیست که بشود با سیب عوض کرد. نان قوت غالب مردم است و بسیاری با همین نان شکم خود را در روزگار گرانی پُر می‌کنند.
وضع به گونه‌ای شده است که بسیاری از غذاهای ساده‌ای که مردم در گذشته برای آن اَخ و پیف می‌کردند و اصلا خوردن آنها را جز وعده‌های روزانه به حساب نمی آوردند، لاکچری شده است و از درسترس بخشی از مردم خارج.
برای مثال، املت همیشه غذایی در دسترس بود که مادرها در اوقاتی که وقت پختن غذا نداشتند به آن پناه می‌بردند. حالا اما همین املت با گرانی گوجه و تخم مرغ و حالا احتمالا نان برای برخی خانواده‌ها تبدیل به افسانه می‌شود!.
دولت«آخوندی» می‌تواند امتیازهایی را به نانوایی‌ها بدهد و در ازای آن قیمت نان را ثابت نگه دارد. البته بماند که برخی از نانوایی‌ها از همین حالا قیمت نان را گران کرده‌اند.
انتظار زیادی هم نیست. باید به فکر قشر ضعیف جامعه بود« بعله!» . این بخش از جامعه وقتی از خواب بیدار می‌شود به فکر نان شب است و وقتی به خواب می‌رود و به فکر غذای ظهر. سقف آرزوی این جماعت همین است. حالا روا نیست این را هم از آنها دریغ کنیم !.
* کوتاه شده از: asriran