صیغه موقت همانند ابزاری برای کلاه شرعی گذاشتن بر سر فحشا است،

ازدواج " موقت " < صیغه >  در رژیم اسلامی ایران ، از یکساعت تا نود ونه سال!.
ازدواج موقت توسط مسلمانان سنی به شدت محکوم شده است اما در میان برخی از شیعیان مجاز است، ازدواج موقت، امکان ازدواج با مدت زمانی مشخص به صورت توافق شده را فراهم می‌کند.

در مسجد اعلامیه‌ایی توزیع شده است که نشان می‌دهد، هواپیماهای آمریکایی انبوهی از آنتن‌های ماهواره‌ایی را بر روی خاک ایران رها می‌کنند!. رهبر<رژیم>، علی خامنه‌ایی بابت این آنتن‌های شیطانی! هشدار داده است، زیرا آن‌ها افراد را به زنا، دو رویی، کشمکش‌های بین زن و مرد و ترک کردن خانه‌ی والدین توسط دختران جوان، تحریک می‌کند!!.. با این حال، کافی است تا سر خود را بالا بگیرم تا بر روی سقف تقریبا همه‌ی ساختمان‌های تهران، آنتن‌های ماهواره را ببینم. این آنتن‌ها «نمادهای جنگ منافقانه و ریاکارانه‌ی است که غرب علیه ایران<اسلامی> اعلام کرده است!!.»
یک گروه از جوانان که از خنکای شب در چند قدمی مسجد لذت می‌بردند را دیدم - آن‌ها به من اطمینان دادند که «در واقع این شعارهای مقامات رژیم است اما چه کسی به آن‌ها اهمیت می‌دهد؟!!..

 تقریبا هیچ کس برنامه‌های شبکه‌های غمگین ایران را تماشا نمی‌کند. شبکه‌هایی که فقط تک گویی‌های بی پایان سران مذهبی را پخش می‌کند.» فیلیپ ولتی، سفیر سابق سوئیس در ایران در پشت دیوارها هم به من اطمینان داد که «همه چیز در این کشور دو رو ممکن است.»
گواهی تائیدیه از یک ملا
کلیشه‌های مربوط به ایران را می‌توان به طور متمرکزتر این گونه ذکر کرد: یکی محدودیت برای دختران کوچکی است که باید از سن نه سالگی حجاب بر سر کنند و دیگری زوج‌هایی هستند که به خاطر گناه زنا به طور ظالمانه‌ایی مجازات می‌شوند. کامران تعریف می‌کند که بدون داشتن کمترین عذاب و برای فرار از دست گشت ارشاد (پلیس اخلاق!!)" آزار " به ازدواج موقت متوسل می‌شود. زیرا گشت ارشاد یک بار زمانی که او با دختران جوان نزدیکی کرده بود، دستگیرش کرد.
ازدواج موقت که در ایران<اسلامی> صیغه نامیده می‌شود، شامل ازدواج مسلمانانه برای مدت مشخص توافق شده بین زن و مرد است. این ازدواج<تن فروشی> می‌تواند حداقل به یک ساعت، یا یک روز، یک هفته و یا حتی حداکثر تا ۹۹ سال هم برسد و می‌تواند فورا هم اجرا شود!.

 کامران توضیح می‌دهد که «به طور طبیعی توافق شفاهی است و ازدواج موقت به ثبت رسمی نیازی ندارد. اما در عمل، گرفتن گواهی تایید از یک ملا بهتر است. این ملا از شما پول هم بابت این کار می‌خواهد!!.»
ازدواجی که از طرف <پیامبراسلام> مجاز شده.
ازدواج موقت از قرن ششم از طرف < پیامبر اسلام >  مجاز یا حداقل قابل تحمل شمرده شده است. از یک طرف اولین همراهان < پیامبر >  در دوره‌ی گذاری بودند که از بت پرستی به اسلام برسند. از طرف دیگر در زمان اعزام افراد به ماموریت‌های نظامی در شبه جزیره‌ی عربستان آن‌ها ماه‌های زیادی را بدون همسران‌شان می‌گذراند. اما به تدریج پیامبر، ازدواج موقت را ممنوع اعلام می‌کند، ازدواجی که هنوز هم به آن «ازدواج لذت جنسی» یا «ازدواج لذت» گفته می‌شود. شراب هم همانند این موضوع بوده و در اصل ممنوع نبوده است.
در اسلام سنی این نوع ازدواج آزادانه به شدت محکوم شده است با این حال تعداد بسیار معدودی از سنی‌ها آن را اجرا می‌کنند. در مقابل، اغلب مسلمانان شیعه خود را به ازدواج موقت مجاز می‌دانند. زیرا آن‌ها تایید می‌کنند که این <پیامبر> نیست که ازدواج موقت را ممنوع اعلام است بلکه این عمر‌ابن الخطاب خلیفه‌ی بعد از ابوبکر است که در سال ۶۳۴ این ازدواج را ممنوع کرده است. برای یاد آوری لازم به ذکر است که عمر توسط یک ایرانی در سال ۶۴۴ به قتل می‌رسد.

کلاه شرعی به جای فحشا
این ازدواج با مدت معین، براساس برابری بین زن و مرد بنا نشده است. اگر مرد می‌تواند تعداد زیادی از این ازدواج موقت را به هر میزان که مایل است داشته باشد اما زن از این تعدد منع شده است و در صورتی که شوهر زن صیغه بمیرد زن از او ارثی نمی‌برد. (در مقابل در صورتی که در این ازدواج کودکی متولد شود همان حقوقی را خواهد داشت که یک کودک در ازدواج دائم والدینش به دنیا آمده است. در صورتی ازدواج موقت نزد ملایی رسمی نشده باشد این احتمال هم هست که پدر قانونی و شرعی کودک، او را به رسمیت نشناسد. نقل به گفتار)
در نهایت این که اگر حقوق مدنی در<رژیم اسلامی> ایران این نوع ازدواج را به رسمیت بشناسد نباید این کار را در جامعه، کاری رایج در نظر گرفت، جامعه‌ایی که باوجود داشتن شهرهای بسیار بزرگ، هنوز هم به شدت سنتی است. در واقع قانون صیغه همانند ابزاری برای کلاه شرعی گذاشتن بر سر فحشا است، فحشایی که غیر قانونی است. اگر یک ازدواج چند ماهه منجر به یک ازداج دائمی شود می‌توان آن را منصفانه شمرد، در مقابل چطور می‌شود از یک قرارداد یک ساعته بین دو نفر دفاع کرد؟ 

روزنامه لوپوان فرانسه