یادداشت " شصت و هفتم " - ۶ خرداد ۱۳۸۲
دست اندركاران امروز ايران هنوز هم انگار همان هائي هستند كه در بيست سال پيش- پوشيدن پيراهن آستين كوتاه را جرم قلمداد كردند !. و علاوه بر ضرب و
شتم استفاده كنندگان- آنها را به ادارات راه نمي دادند !!. و نيز حتما به خاطر دارند كه در محوطه و اطراف همين ادارات، عده اي پيراهن آستين بلند به مراجعين
اجاره ميدادند تا بپوشند و اجازه ورود به اداره را دريافت كنند!!.
آقاياني كه سالهاست دنبال صدور اين گونه فرامين! هستند- خودشان بهتر از همه ميدانند كه هم آب در هاون مي كوبند و هم مردم- خاصه طبقه جوان را از
تمام باور هاي ديني و اعتقادي، رويگردان ميكنند.
شما هرقدر بجاي پرداختن به اصول فكري و فرهنگي، در كارهاي عادي و پيش پا افتاده جامعه سخت گيري كنيد - نتيجه همان خواهد بود كه امروز شاهديم. بلندي
و كوتاهي مانتوي خانمي كه ناچاربه استفاده از حجاب و پوشش كامل هست و آزار و اذيت او به بهانه هاي زيادي كه نه شمردنش فايده و نه اعمالش اثري داشته است
هيچ ثمري جز ترويج ولنگاري و بد تر از آن ايجاد جو نفرت و بد گوئي نخواهد داشت.
چقدر درد ناك هست كه در شرايط امروز بجاي پرداختن به درد ها و ناتوانيها، عده اي پيدا ميشوند و بنام رئيس و مسئول و برنامه ريز و چيز هائي شبيه بآن، كار
هائي ميكنند و حرف هائي ميزنند و دستور العمل هائي صادر ميكنند كه نه تنها هيچ آدم عامي و ساده اي اين كار را نمي كند بلكه حكايت از بهم ريختگي دارد كه طي اين همه سال، نه تنها كمتر نشده بلكه روز بروز شدت بيشتري پيدا كرده است.
اين قافله تا به حشر، لنگ است ؟!
درست در روزهائي كه جهان، خاصه خاورميانه روزهاي نگران كننده اي را پشت سر ميگذارد - حضرات ( اسلاميون!) در ايران، تهيه و فروش مانتو هاي
كوتاه را ممنوع اعلام كرده اند!.
در خبر هاي چند روز اخير آمده است كه ، اين (فرمايش) آقايان ! سر و صداي زيادي به پا كرده و حتي بعضي از نماينده هاي مجلس! و تني چند از قضات
صدور اين دستور! را مغاير با قوانين و مثل هميشه دخالت مستقيم در امور شخصي مردم توصيف كرده اند!.
اگر چه نظير اين تصميم در طول سالهاي جاري هر از چند گاهي بشكل مضحك و مسخره اي اعلام شده و پيوسته نيز مورد عكس العمل مردم قرار گرفته است
اما آنچه كه بايد بطور جدي بآن توجه كنيم اين است كه ترديدي باقي نمي ماند كه هيئت حاكمه تحت هيچ شرايطي علاقه اي به آرامش مردم ندارد و ميكوشد تا به بهانه
هاي واهي ، بجاي تهيه برنامه هاي عميق فكري و فرهنگي و بجاي توجه به نيازمندي هاي جوانان و پاسخ گوئي مناسب به آنها - همواره مردم را همانند (صغار)
بحساب آورده و چنان رفتار نمايد كه در دنياي امروز هيچ عقل و انديشه اي- مگر آنها كه از نعمت (مخ) محرومند نميتواند آنرا قبول كند.
درست در روزهائي كه جهان، خاصه خاورميانه روزهاي نگران كننده اي را پشت سر ميگذارد - حضرات ( اسلاميون!) در ايران، تهيه و فروش مانتو هاي
كوتاه را ممنوع اعلام كرده اند!.
در خبر هاي چند روز اخير آمده است كه ، اين (فرمايش) آقايان ! سر و صداي زيادي به پا كرده و حتي بعضي از نماينده هاي مجلس! و تني چند از قضات
صدور اين دستور! را مغاير با قوانين و مثل هميشه دخالت مستقيم در امور شخصي مردم توصيف كرده اند!.
اگر چه نظير اين تصميم در طول سالهاي جاري هر از چند گاهي بشكل مضحك و مسخره اي اعلام شده و پيوسته نيز مورد عكس العمل مردم قرار گرفته است
اما آنچه كه بايد بطور جدي بآن توجه كنيم اين است كه ترديدي باقي نمي ماند كه هيئت حاكمه تحت هيچ شرايطي علاقه اي به آرامش مردم ندارد و ميكوشد تا به بهانه
هاي واهي ، بجاي تهيه برنامه هاي عميق فكري و فرهنگي و بجاي توجه به نيازمندي هاي جوانان و پاسخ گوئي مناسب به آنها - همواره مردم را همانند (صغار)
بحساب آورده و چنان رفتار نمايد كه در دنياي امروز هيچ عقل و انديشه اي- مگر آنها كه از نعمت (مخ) محرومند نميتواند آنرا قبول كند.
دست اندركاران امروز ايران هنوز هم انگار همان هائي هستند كه در بيست سال پيش- پوشيدن پيراهن آستين كوتاه را جرم قلمداد كردند !. و علاوه بر ضرب و
شتم استفاده كنندگان- آنها را به ادارات راه نمي دادند !!. و نيز حتما به خاطر دارند كه در محوطه و اطراف همين ادارات، عده اي پيراهن آستين بلند به مراجعين
اجاره ميدادند تا بپوشند و اجازه ورود به اداره را دريافت كنند!!.
آقاياني كه سالهاست دنبال صدور اين گونه فرامين! هستند- خودشان بهتر از همه ميدانند كه هم آب در هاون مي كوبند و هم مردم- خاصه طبقه جوان را از
تمام باور هاي ديني و اعتقادي، رويگردان ميكنند.
شما هرقدر بجاي پرداختن به اصول فكري و فرهنگي، در كارهاي عادي و پيش پا افتاده جامعه سخت گيري كنيد - نتيجه همان خواهد بود كه امروز شاهديم. بلندي
و كوتاهي مانتوي خانمي كه ناچاربه استفاده از حجاب و پوشش كامل هست و آزار و اذيت او به بهانه هاي زيادي كه نه شمردنش فايده و نه اعمالش اثري داشته است
هيچ ثمري جز ترويج ولنگاري و بد تر از آن ايجاد جو نفرت و بد گوئي نخواهد داشت.
چقدر درد ناك هست كه در شرايط امروز بجاي پرداختن به درد ها و ناتوانيها، عده اي پيدا ميشوند و بنام رئيس و مسئول و برنامه ريز و چيز هائي شبيه بآن، كار
هائي ميكنند و حرف هائي ميزنند و دستور العمل هائي صادر ميكنند كه نه تنها هيچ آدم عامي و ساده اي اين كار را نمي كند بلكه حكايت از بهم ريختگي دارد كه طي اين همه سال، نه تنها كمتر نشده بلكه روز بروز شدت بيشتري پيدا كرده است.