پدیده های خطرناک تر از ( کرونا ) در شهرهای ایران « آخوندی ».
پدیدههای خطرناکتر از کرونا در فضای عمومی شهرهای ایران « آخوندی » کم نیستند. آنها نیز به سهم خود سلامتی و تندرستی شهروندان را به خطر میاندازند. اما بنا به تدابیر ناصواب مدیران !! شهری، مردم نسبت به خطرآفرینی این پدیدهها در محیط زیست شهری بی اعتنا باقی میمانند. حتی بدتر از همه، نسبت به آنها خو گرفتهاند و چنان میپندارند که زیست شهری همین است.
بیدلیل نیست که « رژیم آخوندی » کنشگران زیست محیطی را ضمن طرح ادعاهای واهی به بند میکشد. چون مدیران! دولتی ضمن نفرتپراکنی خود، از روشنگری کنشگران زیست محیطی واهمه دارند. پیداست که بالادستیهای « رژیم » از تهِ دل باور دارند که همراه با همین حقههای امنیتی سرآخر خواهند توانست به تخریب محیط زیست آدمها ادامه دهند.
به نمونه تهران بنگریم که پایتخت است و در آن از همه جا بیشتر امکانات جمع شده.
پایتخت و جویهایش.
تهران شاید از معدود شهرهایی باشد که در آن برای هدایت آبهای سطحی از کانالها و جویهای روباز استفاده میشود. اما تنها آبهای سطحی نیستند که در این جوها و کانیوها سرریز میشوند. بلکه بخشهایی از ضایعات شهری را هم در همین جوها میریزند. آنوقت همین آبها را پس از گشت و گذار سی کیلومتری به مزارع روستاهای جنوبی تهران میکشانند تا کشتزارهای مردم با همین آبهای آلوده به مواد سمی آبیاری گردد. این کشتزارها بخشهای عمدهای از نیاز مواد غذایی تهرانیها را تأمین میکنند.
جدای از این، شهرداری«آخوندی» تهران از آبهای آلوده به مواد سمی و اسیدیِ همین جوها برای آبیاری درختان خیابان و همچنین باغچهها و بوستانهای بین راهی نیز سود میجوید.
به نمونه تهران بنگریم که پایتخت است و در آن از همه جا بیشتر امکانات جمع شده.
پایتخت و جویهایش.
تهران شاید از معدود شهرهایی باشد که در آن برای هدایت آبهای سطحی از کانالها و جویهای روباز استفاده میشود. اما تنها آبهای سطحی نیستند که در این جوها و کانیوها سرریز میشوند. بلکه بخشهایی از ضایعات شهری را هم در همین جوها میریزند. آنوقت همین آبها را پس از گشت و گذار سی کیلومتری به مزارع روستاهای جنوبی تهران میکشانند تا کشتزارهای مردم با همین آبهای آلوده به مواد سمی آبیاری گردد. این کشتزارها بخشهای عمدهای از نیاز مواد غذایی تهرانیها را تأمین میکنند.
جدای از این، شهرداری«آخوندی» تهران از آبهای آلوده به مواد سمی و اسیدیِ همین جوها برای آبیاری درختان خیابان و همچنین باغچهها و بوستانهای بین راهی نیز سود میجوید.
بیدلیل نیست که درختان چندین و چند سالهی خیابانهای تهران را خشکاندهاند. چون بخشی از این آسیبها به استفاده از آبهای سطحی برای آبیاری درختان بازمیگردد.
مدیران!! شهری صحنههایی از این تأثیرات آلودگیها را میبینند ولی دانسته و آگاهانه چشمان خود را به آنچه که در پیرامونشان اتفاق میافتد، میبندند.
جوهای روباز از مراکز عمدهی تولید مگس و پشه و از همه مهمتر موش در تهران شمرده میشود. اشعه و نور شدید خورشید هم به رشد چنین پدیدهی آسیبزایی یاری میرساند. چنانکه از محیط روباز جوها، انواع و اقسام ویروس و میکروب راهی فضای عمومی شهر میگردد که خیلی راحت جان و سلامتی تهرانیها را به چالش میگیرد.
جوهای روباز از مراکز عمدهی تولید مگس و پشه و از همه مهمتر موش در تهران شمرده میشود. اشعه و نور شدید خورشید هم به رشد چنین پدیدهی آسیبزایی یاری میرساند. چنانکه از محیط روباز جوها، انواع و اقسام ویروس و میکروب راهی فضای عمومی شهر میگردد که خیلی راحت جان و سلامتی تهرانیها را به چالش میگیرد.
* کوتاه شده از: radiozamaneh
« وقتی آخوند مدیرباشد و ملا ، مملکت دار......؟! »