بازنشستگی در ایران « ملائی » :
مرارت به جای فراغت.
اکثریت مطلق کارگران بازنشسته با دریافت تنها ده روز حقوق ماهانه، زندگی بخور و نمیری دارند. حق آنها همسان‌سازی مستمری‌هاست، نه دوندگی در سالمندی برای تامین کسری مخارج خانوار.
۲۲ بهمن ۹۶ و در جریان گشایش بیمارستانی در قائم‌شهر مازندران، یک کارگر بازنشسته جلوی سخنرانی وزیر کار را گرفت. وقتی میکروفن را به او سپردند، از مشکلات خودش گفت؛ از حقوق یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی برای خانواده‌ای ۴ نفره، از گرانی داروها، کمبود تخت بیمارستان و وعده‌های سرخرمن وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی. وزیر او را بوسید، جمعیت صلوات فرستاد و حرف‌های کارگر شاکی ناتمام ماند.
اکثریت مطلق کارگران بازنشسته با دریافت تنها ده روز حقوق ماهانه، زندگی بخور و نمیری دارند. حق آنها همسان‌سازی مستمری‌هاست، نه دوندگی در سالمندی برای تامین کسری مخارج خانوار.
۲۲ بهمن ۹۶ و در جریان گشایش بیمارستانی در قائم‌شهر مازندران، یک کارگر بازنشسته جلوی سخنرانی وزیر کار را گرفت. وقتی میکروفن را به او سپردند، از مشکلات خودش گفت؛ از حقوق یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی برای خانواده‌ای ۴ نفره، از گرانی داروها، کمبود تخت بیمارستان و وعده‌های سرخرمن وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی. وزیر او را بوسید، جمعیت صلوات فرستاد و حرف‌های کارگر شاکی ناتمام ماند.
وقتی معدن یورت در اردیبهشت ۹۶ منفجر شد و ۲۲ نفر در عمق ۱۸۰۰ متری زمین مدفون شدند، ۱۰۰نفر از معدنچیان بازنشسته جرأت کردند بگویند کارفرما به هر کدام از آنها بیش از ۱۰میلیون تومان بدهکار است و مطالبات مزدی‌‌شان را به حساب هزینه‌های بازنشستگی گذاشته است.
وقتی حدود ۴۰۰ کارگر بازنشسته کیان تایر در ۲۷ آذر ۹۶ در برابر وزارت صنعت و معدن تجمع کردند تا بگویند ۶ سال است بازنشسته شده‌اند اما سنوات پایان خدمت خود را دریافت نکرده‌اند، نیروهای گارد ویژه حضوری سنگین در محوطه داشتند. هر یک از آنها، معادل ۸۰ تا ۱۰۰میلیون تومان از کارخانه طلب داشت.
وقتی ۱۹ آذر گروهی از کارگران بازنشسته صنعت فولاد، برای چندمین مرتبه، از شهرها و استان‌های مختلف به تهران آمدند و جلوی مجلس جمع شدند، نمایندگان داشتند درباره بودجه پیشنهادی ۹۷ بحث می‌کردند. بازنشسته‌ها خواستار خودگردانی صندوق فولاد، مکلف کردن دولت به اجرای تعهدات، پرداخت حقوق و هزینه‌های درمانی این قشر بودند.
این نمونه‌ها، آیینه‌ایست از شرایط مزدی، رفاهی و درمانی کارگرانی که در سالمندی به آرامش خاطر نیاز دارند اما دغدغه اصلی‌شان کسری بودجه خانوار و انباشت بدهکاری‌ها می‌شود.
در اغلب کشورهای جهان بازنشستگی دوران طلایی عمر افراد با مزایای مختلف تلقی می‌شود اما شاید بتوان گفت بازنشستگی در ایران « ملائی » به ویژه برای کارگران، شروع دورانی تیره است. شروع سراشیبی فقر، فشار مالی و صرفه‌جویی. این ایام به جای آن که فرصت آرامش درونی باشد، به تهدیدی اقتصادی تبدیل می‌شود.
وقتی حدود ۴۰۰ کارگر بازنشسته کیان تایر در ۲۷ آذر ۹۶ در برابر وزارت صنعت و معدن تجمع کردند تا بگویند ۶ سال است بازنشسته شده‌اند اما سنوات پایان خدمت خود را دریافت نکرده‌اند، نیروهای گارد ویژه حضوری سنگین در محوطه داشتند. هر یک از آنها، معادل ۸۰ تا ۱۰۰میلیون تومان از کارخانه طلب داشت.
وقتی ۱۹ آذر گروهی از کارگران بازنشسته صنعت فولاد، برای چندمین مرتبه، از شهرها و استان‌های مختلف به تهران آمدند و جلوی مجلس جمع شدند، نمایندگان داشتند درباره بودجه پیشنهادی ۹۷ بحث می‌کردند. بازنشسته‌ها خواستار خودگردانی صندوق فولاد، مکلف کردن دولت به اجرای تعهدات، پرداخت حقوق و هزینه‌های درمانی این قشر بودند.
این نمونه‌ها، آیینه‌ایست از شرایط مزدی، رفاهی و درمانی کارگرانی که در سالمندی به آرامش خاطر نیاز دارند اما دغدغه اصلی‌شان کسری بودجه خانوار و انباشت بدهکاری‌ها می‌شود.
در اغلب کشورهای جهان بازنشستگی دوران طلایی عمر افراد با مزایای مختلف تلقی می‌شود اما شاید بتوان گفت بازنشستگی در ایران « ملائی » به ویژه برای کارگران، شروع دورانی تیره است. شروع سراشیبی فقر، فشار مالی و صرفه‌جویی. این ایام به جای آن که فرصت آرامش درونی باشد، به تهدیدی اقتصادی تبدیل می‌شود.
* کوتاه شده از: D W