«ماریجوانا گرمی ۱۵ هزار تومنه. گل همون علفه و هر بسته ۳۰ هزار تومنه، رولی هفت‌هزار تومنه. چند روز پیش رفیقم یه کیلو گل خرید یه‌میلیون تومن!. ساقی هم همه جا هست. توی همین پارک هم من دارم با شما صحبت می‌کنم، هست. من خودم هم می‌تونم ساقی باشم. توی مدرسه هم ساقی زیاد داریم، حتی خیلی از بچه‌های مدرسه میان و بهم می‌گن جنس داریم، پخش می‌کنی؟ ولی می‌گم نه. یکی دیگه از موادی که خیلی می‌بینم بچه‌ها مصرف می‌کنن، کِتامینه. من تا حالا مصرف نکردم؛ کتامین یه داروئه که از داروخونه می‌خرن.»

«گسترش مصرف مخدر و نوشیدنی‌های الکلی میان نوجوانان پایتخت»
روزنامه شهروند از گسترش «شیوع مصرف مخدر و نوشیدنی‌های الکلی» در میان نوجوانان پایتخت گزارش داده و نوشته‌است: «بعضی از دانش‌آموزان تهرانی، آنهایی که خلافشان سنگین است، اگر درس و مشق را نمی‌شناسند، مواد را خوب می‌شناسند. آنها ساقی‌های شِناس خودشان را دارند و اگر هم روزی آنها را پیدا نکنند، در پارک‌های تهران هستند ساقی‌هایی که همه جور مواد با هر قیمتی در بساطشان پیدا می‌شود.»

این روزنامه با تاکید براینکه «مصرف مواد و الکل در بین بعضی دانش‌آموزان» وارد فاز جدیدی شده، در گفت‌وگویی با شماری از نوجوانان تهران ابعاد تازه‌ای از گسترش مصرف موادمخدر و افزایش مصرف الکل در میان آنها را گزارش کرده و از جمله به نقل از «دانش‌آموز دوم دبیرستان که در محله بهارستان، در منطقه ۱۲ تهران» که قیمت انواع مواد مخدر را می‌داند، نوشته‌است:

 «ماریجوانا گرمی ۱۵ هزار تومنه. گل همون علفه و هر بسته ۳۰ هزار تومنه، رولی هفت‌هزار تومنه. چند روز پیش رفیقم یه کیلو گل خرید یه‌میلیون تومن!. ساقی هم همه جا هست. توی همین پارک هم من دارم با شما صحبت می‌کنم، هست. من خودم هم می‌تونم ساقی باشم. توی مدرسه هم ساقی زیاد داریم، حتی خیلی از بچه‌های مدرسه میان و بهم می‌گن جنس داریم، پخش می‌کنی؟ ولی می‌گم نه. یکی دیگه از موادی که خیلی می‌بینم بچه‌ها مصرف می‌کنن، کِتامینه. من تا حالا مصرف نکردم؛ کتامین یه داروئه که از داروخونه می‌خرن.»
الناز محمدی  گزارشگر روزنامه شهروند گفت‌وگوهایی با شماری از نوجوانان در مناطق مختلف تهران از پونک، یافت آباد، تا شهر ری را منتشر کرده که بیانگر گسترش مصرف مواد مخدر، مواد مخدر صنعتی، و همچنین انواع قرص‌ها و داروهای مخدر و مشروبات الکلی در میان پسران و دختران نوجوان و دانش آموز است.
دو تن از این نوجوانان در مناطق یافت‌آباد و شهر ری درباره قیمت‌های مواد مخدر در محله خود به گزارش‌نویس روزنامه شهروند گفته‌اند: «یک ورق قرص اسید رو ۱۲۰هزار تومان می‌خریم، قرص کاملش آدم رو می‌کشه. باید گل باز باشی تا بتونی اسید استفاده کنی وگرنه می‌میری. پولدارا بیشتر کوک می‌زنن. البته ما پولدار نیستیم خانوم، بیشتر تِرا می‌زنیم؛ ترامادول ورقی ۱۵۰۰تومنه. البته ترامادول آمریکایی ورقی ۳هزارتومنه. گل که می‌زنی، چشمارو قرمز می‌کنه، نفازولین می‌گیریم، دونه‌ای ۸۰۰، می‌ریزیم توی چشما تا قرمزی شو بگیره.»
روزنامه شهروند همچنین ضمن انتشار نقل قول‌هایی از نوجوانان پسر و دختر در تهران که مشتری مشروبات الکلی هستند، از قول یکی از آن‌ها نوشته‌است: «بین دانش‌آموزان بعضی مدرسه‌ها، مصرف الکل خلاف نیست و به موضوعی عادی تبدیل شده» است.
عباس دیلمی‌زاده، مدیرعامل جمعیت تولدی دوباره و پژوهشگر حوزه اعتیاد، به روزنامه شهروند گفته‌است: «هرچند در سال‌های گذشته و با راه‌اندازی مراکز ترک اعتیاد نوجوانان، تعداد کسانی که در این سن برای ترک اعتیادشان به این مراکز مراجعه کردند کم بود اما کم‌کم این تعداد درحال افزایش است و براساس تحقیقات ما، فاصله بین اولین بار مصرف مواد مخدر و کارتن‌خواب شدن سریع شده‌است و این نشان می‌دهد معتادان دارند سریع به آخر خط می‌رسند.»
به گفته این پژوهشگر حوزه اعتیاد «دسترسی مواد مخدر و الکل بین نوجوانان تأثیر زیادی در مصرف مواد مخدر بین آنها گذاشته» است و درحالی که «در کشورهای اروپایی که الکل آزاد است، قوانین و موانعی برای دسترسی نوجوانان زیر ۱۸ سال وجود دارد و همین هم یک عامل کنترل‌کننده‌است و نشان می‌دهد دسترسی به هر نوع ماده مخدری می‌تواند برای مصرف برای اولین بار تاثیرگذار باشد.»

روزنامه شهروند از قول عباس دیلمی‌زاده نوشته‌است: دلیل اصلی بیشتر شدن مصرف مواد مخدر و الکل میان دانش‌آموزان «انکار» است و وقتی «ما به‌طور کل مصرف مواد مخدر بین نوجوانان را در دهه گذشته انکار می‌کردیم به معنی آن بود که دانش‌آموز معتاد و الکلی نداریم و نباید برنامه‌ای برای آن داشته باشیم. به همین دلیل هم ما در سال‌های گذشته اصلا برنامه‌ای برای اولین مصرف نوجوانان و جوانان زیر ۱۸ سال نداشتیم.»
مدیرعامل جمعیت تولدی دوباره به این روزنامه گفته‌است: «باید در سیستم برنامه‌ریزی آموزشی و پیمایش‌های پیش‌گیرانه به‌ویژه در سنین نوجوانی تجدیدنظر کرده و تنها روی آموزش‌های کتب تأکید نکرده بلکه روی مهارت‌های اجتماعی آنها تمرکز کنیم. مثلا در دوران قبل از انقلاب برنامه‌های آموزشی را تحت عنوان‌ها و اردوهای مختلفی در صلیب‌سرخ داشتیم که مهارت‌های زیادی را به افراد می‌آموختند. ما نیاز داریم مدل بومی‌شده و ایرانی خودمان را برای به وجود آوردن گروه‌های همتا و خودیار مثبت برای نوجوانان مان تولید کنیم و از این طریق مهارت‌هایی را در طول ۴سال دبیرستان و در قالب اردوها و برنامه‌های جمعی و عملی به آنها آموزش دهیم.»