187- شنبه ۳ مرداد ۱۳۸۳
* بايد اجاره خانه را بدهم ؟!
كودكان خياباني،قربانيان ديگرچراغ قرمزچهار راه ها هستند.... انبوهي از ماشين ها منتظرند تا چراغ سبز بشود و به راه خود ادامه دهند. در اين چند لحظه كودكاني خود را به راننده و دیگرسرنشينان ماشين ها مي رسانند:"آقا شيشه ي ماشين تان را تميز كنم"؛"خانم گل مي خواين؟"... راننده اي از سر دلسوزي كودكي را صدا مي زند و يك اسكناس دويست توماني را به طرف او مي گيرد. كودك در حالي كه غم از چهره اش پيداست مي گويد:"آقا من گدا نيستم." و راه خود را مي كشد و مي رود..
تصوير فوق، تصوير نان آوران و يا همان كودكان خياباني است كه هر روز به چشم مي بينيم.... با وجود منابع و معادن غني چرا بايد در جامعه شاهد آمار سرسام آور فقر و فلاكت باشيم؟ بيش از نيمي از مردم كشور از فقر رنج مي برند ، فقری که خود معضلات و گرفتاری های زيادي را تحويل جامعه مي دهد.
نگاهي به آمار طلاق،فساد،بزهكاري،جنايت و... نشان مي دهد كه اين ها همه محصول فقر اقتصادي و فرهنگي جامعه هستند.
سهم كودكان در قرباني شدن به پاي اين وضعيت اسف بار،بيش از همه است. كودكاني كه به جاي "آغوش گرم خانواده و بهره مندي از امكانات براي رشد و پيشرفت" بايد به ناچار در سنين پايين خود را به آغوش سخت و طاقت فرساي بازار كار بسپارند. در سطح خيابان ها و پارك ها كودكاني را مي بينيم كه با در دست داشتن دسته اي گل و يا بسته اي آدامس با نگاه معصومانه شان،از عابران مي خواهند كه از آن ها خريد كنند. كودكاني كه با سن كم خود،مشكلات بزرگ زندگي را با تمام وجود خود درك مي كنند.
يكي از اين كودكان را كه حدود هفت-هشت سال بيشتر نداشت،مخاطب قرار دادم و علت كار كردن را از او جويا شدم. پاسخش انبوهي از غم و اندوه بر دلم نشاند.
"بايد برای تامین اجاره ماهیانه خانه به مادرم کمک کنم "..
_________________________
ملا ها و دست اندرکاران ناشی و نااهل شان عوامل خوبي براي تداوم غارت ايران هستند- اينها مردم را كر و كور و (خر) ميخواهند و از " بیرون " بيگانه و از " درون " فرصت طلبان ونا اهل ها به ضرب زور و تهدید و تخریب ، سوار بر یابوی فساد- چهار نعل می تازند!.
اينها از روزي كه به تخريب ايران و تحقير ايراني پرداخته اند. تنها نگراني شان! بيرون افتادن تار موي زنان بوده- تار موئی که در این سالها ، همه ی دست مایه افاضات! آیات عظام!! بوده است ...
كارنامه حضور بيست و پنج - شش ساله شان بيانگر همه ابعاد ناتواني وفريب كاري شان هست....
* بايد اجاره خانه را بدهم ؟!
كودكان خياباني،قربانيان ديگرچراغ قرمزچهار راه ها هستند.... انبوهي از ماشين ها منتظرند تا چراغ سبز بشود و به راه خود ادامه دهند. در اين چند لحظه كودكاني خود را به راننده و دیگرسرنشينان ماشين ها مي رسانند:"آقا شيشه ي ماشين تان را تميز كنم"؛"خانم گل مي خواين؟"... راننده اي از سر دلسوزي كودكي را صدا مي زند و يك اسكناس دويست توماني را به طرف او مي گيرد. كودك در حالي كه غم از چهره اش پيداست مي گويد:"آقا من گدا نيستم." و راه خود را مي كشد و مي رود..
تصوير فوق، تصوير نان آوران و يا همان كودكان خياباني است كه هر روز به چشم مي بينيم.... با وجود منابع و معادن غني چرا بايد در جامعه شاهد آمار سرسام آور فقر و فلاكت باشيم؟ بيش از نيمي از مردم كشور از فقر رنج مي برند ، فقری که خود معضلات و گرفتاری های زيادي را تحويل جامعه مي دهد.
نگاهي به آمار طلاق،فساد،بزهكاري،جنايت و... نشان مي دهد كه اين ها همه محصول فقر اقتصادي و فرهنگي جامعه هستند.
سهم كودكان در قرباني شدن به پاي اين وضعيت اسف بار،بيش از همه است. كودكاني كه به جاي "آغوش گرم خانواده و بهره مندي از امكانات براي رشد و پيشرفت" بايد به ناچار در سنين پايين خود را به آغوش سخت و طاقت فرساي بازار كار بسپارند. در سطح خيابان ها و پارك ها كودكاني را مي بينيم كه با در دست داشتن دسته اي گل و يا بسته اي آدامس با نگاه معصومانه شان،از عابران مي خواهند كه از آن ها خريد كنند. كودكاني كه با سن كم خود،مشكلات بزرگ زندگي را با تمام وجود خود درك مي كنند.
يكي از اين كودكان را كه حدود هفت-هشت سال بيشتر نداشت،مخاطب قرار دادم و علت كار كردن را از او جويا شدم. پاسخش انبوهي از غم و اندوه بر دلم نشاند.
"بايد برای تامین اجاره ماهیانه خانه به مادرم کمک کنم "..
_________________________
اينها از روزي كه به تخريب ايران و تحقير ايراني پرداخته اند. تنها نگراني شان! بيرون افتادن تار موي زنان بوده- تار موئی که در این سالها ، همه ی دست مایه افاضات! آیات عظام!! بوده است ...
كارنامه حضور بيست و پنج - شش ساله شان بيانگر همه ابعاد ناتواني وفريب كاري شان هست....